Aangezien we binnenkort gaan starten aan het bekabelen van de elektriciteit en domotica vroeg ik me (na het lezen van de KNX Basic course 'TP1 Topology' en 'Communication' artikels) af of de latere toekenning van adressen en programmatie van de componenten via groepsadressen een invloed heeft op de topologie (fysieke bekabeling) van je domotica installatie?
We hebben een standaard particuliere nieuwbouw woning met een kelder, gelijkvloers en verdieping en zullen alles met domotica aansturen. Hoe ziet de topologie van zulk een woning eruit? Ik lees namelijk in bovenvermelde brochures veel over de opdeling in lijnen, area's en dergelijk (door lijnkoppelaars te plaatsen?) maar ik kan momenteel moeilijk inschatten hoe ik dit best aanpak voor mijn woning? Gaat deze indeling invloed hebben op hoe je de componenten later gaat programmeren? Vb. adres 0.0.x voor componten in de kelder, 1.0.x voor gelijkvloers, 2.0.x voor verdieping?
Alvast bedankt
PS: Is het aanleggen van de 'main line' of 'backbone' m.b.v. utp kabel (IP netwerk) bovendien zinvol voor een particuliere woning? Of is het dataverkeer dat doorgaans over de buskabel gaat voor één particuliere woning onvoldoende om dit te verantwoorden?
Voor een particuliere woning zul je normaal niet te maken hebben met een "main line" en "backbone".
Bij een normale particuliere woning heb ik aan twee lijn-segmenten genoeg.
Je kunt er ook een hoofdlijn met lijn van maken. Alhoewel je de filterfunctie waarschijnlijk toch niet zult gebruiken. Fysiek verder geen verschil.)
Je hebt:
1 repeater (lijn-koppelaar) om de twee lijn-segmenten te koppelen. Dan zit alles in x.x.1-255 (Of je nu bv x.x.133 in het eerste of tweede lijnsegment programmeert maakt niet uit.)
1 interface (IP heeft een extra voedingsspanning nodig.) Op sommige KNX voedingen is een geschikte extra aansluiting aanwezig.
2 voedingen, 1 per segment
Dan heb je al/nog plek voor 126 KNX-componenten.
